23 jaar geleden.........

Vandaag, 2 september is onze dochter Floor jarig! 23 jaar oud en het is de eerste keer dat we er niet bij zijn op haar verjaardag. Heel gek. Maar zodra zij wakker was (handig dat je dat kunt zien op what's app) hebben we gebeld en voor haar gezongen. Ze had al een lekkere taart gebakken. 's Middags ging ze een borrel geven en 's avonds met haar zus Iris uit eten en naar de film. Komt dus helemaal goed met het vieren van haar verjaardag. Wij hebben beloofd 's avonds een toast op haar uit te brengen.

Wij hadden zin om na onze rustdag weer te vertrekken. Eindbestemming van vandaag is Loppio, net ten noorden van het Gardameer. Een etappe van ruim 85 km lang. Vrij vlak maar met een warme wind tegen. Dat vlakke met wind tegen zijn we wel gewend in Nederland maar die warme wind is toch een ander verhaal. Veel drinken is belangrijk.

Gelukkig ging het navigeren vandaag heel goed. Alleen had Adri de pech dat er een weg was afgesloten waardoor hij erg om moest rijden.

Omdat Adri 's ochtends eerst de auto naar de nieuwe pleisterplaats moet rijden heb ik alle tijd om het eerste gedeelte rustig aan te doen omdat ik anders halverwege lang op hem moet wachten. Dus tijd voor een kopje koffie en een taartje en om ergens lekker op een bankje in de schaduw te zitten. Ook dus tijd voor leuke ontmoetingen. Vandaag met Marcel. Een 57-jarige militair die al met pensioen is. Hij heeft in mei het eerste gedeelte van de route naar Rome gereden maar na 12 dagen in de regen gefietst te hebben hield hij het voor gezien. Zo was er niets aan. Gisteren is hij met de auto aangekomen in Bolzano. Dit was zijn eerste fietsdag. We hebben een tijd zitten kletsen en hebben een stuk samen op gefietst. Hij was bij Defensie verantwoordelijk voor de wapeninkoop. Wanneer kom je nu met dit soort mensen in contact? Die heb je niet snel in je vriendenkring als je zelf in de zorgsector werkt. Wel interessant hoe zo iemand aankijkt tegen de huidige dreigingen. Maar daar hebben we het niet lang over gehad hoor. Dit is toch allemaal ver weg als je op je fietsje door Italië rijdt. Hij vond het wel een mooi verhaal dat ik van huis naar Rome fiets en dat Adri elke dag eerst de auto verplaatst en dan gaat fietsen. Hij heeft wel gehoord dat mannen zo fietsen en dat hun vrouw de auto rijdt (maar die houdt dan meestal niet van fietsen...) maar andersom.......

Aangekomen in Loppio op een heel rustige camping in een appelboomgaard. Alle ruimte, heel rustig. Toch maar even boodschappen gedaan en zelf gekookt. (@Jan en Anneke: heerlijke salade caprese als anti pasto gegeten en daarna pasta met verse pesto en een goed glas wijn). Morgen in Verona gaan we weer uit eten. Als het allemaal goed gaat samen met Henk, Adri's broer en mijn zwager, als er nog plaats vrij is op de vlucht naar Bologna. Het ziet er gunstig uit dus hij gaat er van uit dat het lukt. Dan gaat hij een paar dagen onze auto rijden zodat we de hele dag samen kunnen fietsen. Heel fijn en gezellig. We kijken er naar uit!